1990 verwijderd van het verbod op het ANC en Mandela’s vrijlating is onderhandelen over de voorwaarden voor het verlaten van het ANC voorafgaand aan de vrijlating van politieke gevangenen die zijn voldaan.
Vrede sterk besproken in deze jaren hebben verschillende staten, experiment en het bereiken van de resultaten die ze opzoeken. Andere landen die de vrede ervaringen studeren in Zuid-Koerdistan om de vrede te eigenzinnig, trots zijn op een democratische vrede te ontwikkelen voor hun eigen praktische maatregelen ter verbetering van onze goed dit niet te maken. Als we kijken naar de ervaring, maar laten we zien welk land, het reële en hoopvol voor de toekomst, maar als we kijken door het raam in de buurt van de ideologische en historisch. Andere soorten van de vooruitzichten voor het onderwerp is oppervlakkig. Daarom deze zomer, rond de wereld om onsfDe Zuid-Afrikaanse Waarheids-en invoering van een niveau sanevi Amnesty Comite vond het belangrijk te kijken een beetje anders. Kamouyuna propaganda, hoe meer positieve resultaten. Maar ik vraag me af of dit veel geroemde probleemoplossing model zou kunnen leiden tot een duurzame vrede in reële zin? Maatregel van de goedheid of kwade racistische apartheidsregime en de legendarische is? Deze regeling is geen twijfel dat, een moordenaar, slaaf, koloniale, werd een systeem. Inhumane praktijken eigenaar is een racistische regime. Koerdische onafhankelijkheid bewegingen in dit artikel, de belangrijkste criteria van het beleid van vrede en verzoening op basis van geld dat ik schreef dat ik het begrijp. Omdat het concept van de vrede in de Koerdische bevrijdingsbeweging en de moderne tijd met de meest geschikte vorm van ontwikkeling. Betting is een eervolle vrede, een vrede die gekenmerkt heeft de gemeenschap. Vrij verkeer onder leiding van Abdullah Ocalan vrede een politiek verschijnsel dan het publiek als een fenomeen is onderzocht, en wederom de Koerdische kwestie vreedzaam oplossen van de Turkse regering met de verdeling van de macht geen doel, want gisteren is net als de huidige oorlog daadwerkelijk leiden tot een machtsstrijd als omschreven. Perceptie van de belangrijkste gemoedsrust, is deze bevoegdheid overschreden. Koerdische vrijheidsbeweging, is net als anderen in de oplossing van het Koerdische probleem niet praten over de overdracht van de macht. Iedereen kan bij mij komen uit de ervaring met de meest realistische oplossing is dus, radicale democratie van de radicale politiek van de vredesbesprekingen. Altijd al voor de vrede die wordt gevraagd de positie en de resultaten van de macht van de hebzucht om een einde te maken aan de oorlog en radicale fundamentalisme is gegaan om de vrede oplossing. Natuurlijk wat ik van plan was om anderen te onderschatten hoe te identificeren overbodig. Consensus politiek in Zuid-Afrika, maar met haar eigen concrete oprichting van een vrede studies cursus is een kwestie van. De Koerden onderzoekt ook de ervaring van anderen te imiteren we wat we moeten, zonder twijfel, en noch sualsız oppervlakkige benadering kan niet alleen de instellingen die in het zicht te nemen. Met de witte racistische regime in Zuid-Afrika dat het koloniale beleid van de Turkse staat, hoewel een dergelijke gelijkenis tussen de Koerdische vrijheidsbeweging serieus met ernstige ideologische verschillen tussen de Zuid-Afrikaanse vrijheidsstrijd zijn ook houders.
Om te begrijpen model de oplossing voor Zuid-Afrika in de strijd tegen de racistische regime dat is nodig om te begrijpen. De strijd tegen de apartheid in Zuid-Afrika en de onderhandelingen over een schikking heeft plaatsgevonden, dat wil zeggen van het apartheidsregime een belangrijke rol gespeeld in de overgang naar democratie en Verzoeningscommissie Amnesty is ook belangrijk om te begrijpen.
Apartheidsregime
Nederlandse kolonisatie van het woord apartheid in Zuid-Afrika tijdens de apartheid, ontwikkeld in de taal die wordt gebruikt als Afrikasns Afrikanen. Naast aparte, eigen middelen. Frans is ook een deel van een bedrijf door particuliere en buitenlandse worden ook gebruikt in de zin. De wetten van alle landen in zuidelijk Afrika op het niveau van de geïnstitutionaliseerde racistische systeem van de overheid er een was. Geïnstitutionaliseerde apartheid rassendiscriminatie, dat is op een politieke als een ras gebaseerd op de legitimiteit van de andere rassen onderdrukt worden door een regime dat is een weg. Özcesi blanken (Europese emigranten kleinkinderen), “kleurlingen” (de oorsprong van meer dan een wedstrijd van de leden kwam), Aziaten (India, Maleisië, Indonesië) en de zwarten. Bevolking van het land 13% door de blanken als een minderheid, niet-blanke meerderheid geregeerd. Die buiten de witte stemmen en gekozen te worden aan de centrale overheid toegekend. Discriminatie op alle terreinen van het leven de overhand heeft. Kerken, de openbare toiletten in treinwagons in scholen, ziekenhuizen, plaatsen van de school tot alle maatschappelijke niveaus effectief worden beoefend. Miljoenen ca zwarte mensen uit hun huizen uit hun huizen ver ‘slaapzaal zogenaamde’ velden zijn verzameld goud, uranium en diamantmijnen in slaven als tırılmaktaydılar. Juli mist was zo racistisch karakter. Bah mentaliteit hier zijn gebaseerd op racistische ideologie is een vorm van overheid.
Apartheid in moeilijke
Algemene Vergadering Verenigde Naties in december 1973, ‘de strijd tegen racisme en betrokkenheid bij deze misdaden niet te volgen “contract werd verwijderd en in 1976 werd uitgevoerd. Het apartheidsregime in het VN-Verdrag tegen de menselijkheid begaat een misdaad “, zoals gedefinieerd. Bijgevolg, degenen die misdaden begaan tegen de mensheid volgens het internationaal strafrecht naar aanleiding van de beoogde landen. Kortom, mensen die houden aan de regel van het Haagse tribunaal voor oorlogsmisdaden, dat het contract werd geopend in voorzijde van de rechterlijke macht bestaan. Dit is een zeer belangrijke kwestie. Blanken, de jaren 1970 steeds meer zwarte verzet, alsmede Oostblok met de steun van de internationale agenda, steeds en steeds meer in het buitenland, een groot aantal Europese landen, het ANC leiderschap in de opkomende strijd voor de vrijheid met een sterke solidariteit en het VN-recht van een moeilijke situatie is geworden. 1976 aangegeven een van de grootste rebellen Sowet de buurt van Johannesburg, in zwarte woonwijken in de nacht is begonnen. De opstand werd weerspiegeld in de publieke opinie over de hele wereld. Om te onderdrukken honderden burgers, de meesten van hen in de rug geschoten werden gedood. In Afrika tussen 1970-1980, met de steun van de Sovjet-Unie, die de onafhankelijkheid van Angola, Mozambique, etc. Het succes van het land verklaard, aan de bevolking van Zuid-Afrika en het ANC met succes strijd voor het vervoer heeft een stimulerende rol gespeeld. Tussen de jaren 1970-1990 als gevolg van de zwarte vrijheidsstrijd en solidariteit binnen en zag hij mij aan de buitenkant was een grote stimulans en een democratische oplossing werd verplicht gesteld. In 1970, massale stakingen, Natal 1973 opstand in Soweto opstand van 1976 heeft de witte apartheidsregime dwong het regime om de opstand te onderdrukken werd steeds gewelddadiger. Ter verhoging van de veiligheid maatregelen aan de ene kant de andere kant, heeft diepe politieke stabiliteit van de buitenwereld heeft aanleiding gegeven tot kritiek. De externe wereld, sommige landen embargo het beleid van deze witte racistische regime uyglamışlardır economisch gedwongen tot een punt gebracht. Om deze reden, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten door de blanke racistische regime, hebben de critici zijn blootgesteld en opgelost te gaan in de richting gedwongen is.
Te beginnen met de onderhandelingen proces;
Blanke regime, te beginnen in het midden van de jaren 1980, begonnen de gesprekken met het ANC in het buitenland over de witte zakenlieden. Tegen het einde van de jaren 1980 als gevolg van deze onderhandelingen, werden een aantal ANC-kaders vrijgelaten gevangene, Nelson Mandela, die toen werden gecontacteerd. Mandela, de blanke regering die zichzelf aanroept in de gewenste gewapende strijd voor een einde te maken aan de toestand in eerste instantie geweigerd te hebben, in plaats raciale discriminatie door blanken aan de eis einde heeft voorgesteld, evenals de fundamentele vraag naar het ANC dat de politieke gevangenen worden vrijgelaten in de belangrijkste eisen van het zijn. In 1990 werd het ANC over het verbod werd afgeschaft en Nelson Mandela’s vrijlating voor het verlaten van het ANC nog lopende onderhandelingen een van de voorwaarden van de politieke gevangenen worden vrijgelaten voorwaarde moet worden voldaan. De blanke regime, de gewapende vleugel van het ANC draaibanken door wapens levering aangedrongen werd. Het ANC heeft afgewezen, de conditie is niet het begin van de onderhandelingen worden gedemobiliseerd, het resultaat moet het resultaat van de onderhandelingen heeft gezegd. Oplossing voor het Koerdische probleem in dit verband zijn nauw met elkaar sinds vorig jaar, TC’s bedekt met maskers om de Koerdische uitbreiding van het “liquideren voorwaarden als de PKK onvoorwaardelijk te ontwapenen, en er is voorgesteld om te worden afgeleverd. Wees een wapen gelijk aan het ANC onderhandelingen vóór de PKK is niet een vereiste, persoonlijk onderhandeld over een debat kan ontstaan als gevolg duidelijk werd aangegeven. De kwestie is het meest bang voor blanken in de onderhandelingen over het VN-verdrag ondertekend in 1973. Bijgevolg, met het ANC aan de macht komen van zwart en wit Hof van Justitie in Den Haag om zijn regime te nemen en de rechter te waarborgen. Natuurlijk, dit proces alleen Zuid-Afrika maar ook in het wit t dicteren aan het VN-Verdrag, hoewel de blanke regime zou bestaan uit ondersteuning van de overheid. Bijgevolg, Nederland, UK, USA, Israël, Duitsland, Zwitserland, enz. schuldig aan landen tred te houden met het racistische regime van de politieke, diplomatieke, economische en militaire steun yargılabilecekti verschuldigd. Dit onderwerp werd gehouden in 2001 Zuid-Afrikaanse VN-conferentie tegen racisme en discriminatie op basis van een agenda die is geweest. Afrikaanse landen werden het benutten van de voordelen van de verschillende lidstaten werden ook verhoogd, maar niet om succes te behalen. Zuid-Afrika steunden de regeling als een regeling vergelijkbaar met de Turkse regering was ook karetekeri. Atatürk Vredesprijs met Nelson Mandela in 1992, ook omwille van de weigering van de Turkse staat tegen het Koerdische volk het recht op ontwikkeling is het gevolg ihlaleri. Mandela ontving de prijs in 1999, maar heeft.
Zuid Afrikaanse Vrede Model
Waarheid en Amnestie Commissie–II
Spot: Het is bekend dat juridische leemten serieuze problemen veroorzaken tijdens de overgang van oorlog naar een vreedzame toestand. Waarheids- en amnestie commissie speelt voor een bepaalde periode de rol van justitie en recht omwille van overschreden gerechtelijke faillissement en stapsgewijze ontwikkeling van nieuwe rechtssysteem.
Consensus eist als voorwaarde dat de leden van verschillende organisaties, ANC in eerste plaats, die een strijd voeren voor vrede voor zwarte mensen, terechtgesteld en vervolgt worden. Hiernaast wordt er gezorgd dat hervormingen geen plaats vinden in de eigendommen van blanke mensen. Kortom, zwarten en blanken moeten beide in het land de macht overdragen. En als gevolg van het verdrag moet meerdeheid later de macht overnemen in het land die vroeger door blanke minderheid werd bestuurd. Waarheid en amnestie commissie kreeg dit als opdracht in 1996. Onderhandelingsproces tussen 1990 en 1994 hebben geleidt tot de tijdelijke grondwet die voor vele mensen onbekend waren. Onderhandelingen tussen regerende blanke mensen en zwarte oppositie die later de leiding zullen krijgen in het land hebben geleidt dat in 1996, als laatste stap, door de parlament, Waarheids- en Verzoeningscommissie (TRC-Truth and Reconciliation Commission) wordt ingeschakeld.
Waarheids- en Verzoeningscommissies in Het Algemeen
Sinds 1980 zijn de waarheid en amnestie commissies opgestart als politieke oplossing. In het algemeen waren deze commissies zeer functioneel voor landen die van racist, kolonist en militaire dictaturen af zijn geraakt. Daarnaast bieden zij democratieve alternatieven voor landen die oorlog-nederlaag hebben gekend tijdens hun autoritaire besturen. Zoals geweten vormen juridische leemten grote problemen tijdens de overgang naar vreedzame processen. Deze commissies vervullen tijdelijk hun rol als rechter omwille van gerechtelijke faillissement van de autoritaire besturen én stapsgewijze ontwikkeling van nieuwe gerechtelijke systeem.
-In Latijns Amerika, Chili (1978), Brazilië (1979), Argentinië (1983), Uruguay (1986), El Salvador (1987) werd er eerst amnestie verklaard, en later waarheidscommissie opgericht. Terwijl in Zuid-Afrika eerst verzoening, later amnestie in het geding is gekomen.
-Kenmerken van de waarheidscommissies
In het algemeen worden ze opgericht in de overgangsperiode;
-van een oorlog naar vreedzame toestand,
– van autoritaire naar democratische bestuur.
-Zijn bedoeld voor onderzoek naar voorbije schendingen én officiële erkenning ervan.
-Om te voldoen aan de unieke behoeften van de slachtoffers (met aanbevelingen, een vergoeding te stellen),
-Bijdragen in justitie waarin verantwoording kan worden afgelegd; in het verleden focusen,
-Zijn tijdelijk bedoeld, werken meestal voor een duur van één of twéé jaar.
-Zijn opgericht door de overheid, krijgen machtiging en worden officieel goedgekeurd. Ze worden ondersteunt door gewapende oppositie en in sommige gevallen dmv. de vredesakkoorden.
-Niet alleen voor enkel incident. Maar ze worden ingezet voor onderzoeken naar bepaalde vormen van schendingen van rechten, mishandelingen tijdens een bepaald periode.
-Hun taken zijn afgerond als ze een rapport met conclusies en aanbevelingen hebben.
Zuid Afrikaanse Waarheid en Verzoeningscommissie.
Over Zuid-Afrikaanse waarheidscommissie werd vooral gedebateerd nadat Nelson Mandela na de verkiezingen van 1994 als president werd verkozen én het ANC aan de macht was gekomen. ‘Ondersteuning van Nationale unie en verzoeningswet’ werd goedgekeurd midden 1995 door Zuid-Afrikaanse Raad omwille van twee grote internationale conferenties ivm. transitionele justitie, grote bijdrage van NGO’s én als gevolg van urenlang debatteren. Hier werd vooral meer aandacht besteed aan amnestiecommissie in Chili.
Waarheids- en Verzoeningscommissie, opgestart in april 1996 en beëindigd juni 1998, behandelde klachten van Zuid Afrikaanse gemeenschappen onder apartheidsregels om schendingen van de mensenrechten te vermijden. Klachten tussen 1960 en 1964 werden toen behandeld. Het is een periode waarin de meest onopgeloste moorden hebben plaatsgevonden. TRC ondervroeg officieel meer dan 21000 mensen. Zittingen waren open voor publiek en werden massaal door nationale en internationale media gepubliceerd. Polities en veiligheidsambtenaren die oprecht bleken in hun ondervraging, werden hen gratie verleend en vrijgelaten.
Tussen 1996 en 1998 luisterde TRC rond 6.037 mensen, 568 mensen gratie verleend en sloot 5.287 mensen buiten amnestie. Een klein deel van de mensen die als slachtoffer werden beschouwd konden rekenen op compensatie van overheid.
Oktober 1998, TRC presenteerde zijn rapport van 3500 pagina’s aan toenmalige president Nelson Mandela. Niet alleen blanken werden toen ondergevraagd. Hiernaast werden ANC en andere zwarte organisaties ondergevraagd ivm. schendingen van mensenrechten.
Het is een feit dat Zuid afrikaanse waarheid- en verzoeningscommissie als enige zich onderscheidt van andere commissies omdat ze het recht hebben om gratie te verlenen.
Kritieken op TRC
Alhoewel de Zuid Afrikaanse TRC alle beschuldigingen van apartheidsregime onthullen was met grote moed en lange termijn systematische onderzoeken; kans en hoop heeft geboden aan mensen die eeuwenlang pijn heeft geleden; is hem nog steeds een doelwit geworden van vele kritieken omwille van zijn tekortkomingen. Meerderheid van de kritieken baseert zich op legitieme basis. De reden daarvan moet worden gezocht in het verzoeningsbeleid tussen ANC en apartheidsregime.
Meerderheid van de kritieken kwam vanuit juristen. Ze beweren dat de internationale rechten met dat soort mechanismen teniet worden gedaan.
Prof. Mahmoud Mamdani, vanuit Oeganda, kreeg de meeste aandacht en werd serieuz opgenomen door Zuid-Afrikaanse intellectuelen. Zijn voornaamste kritiek op TRC was, dat TRC zich bezig hield met persoonlijke geweldadige gevallen terwijl ze juist in een brede kader apartheid regime moesten behandelen. Volgens hem waren alle geweld voortgekomen omwille van structurele racisme én TRC had daarvoor geen maatregelen genomen. Omwille van bepaalde wetten waren miljoenen mensen verplicht om te verhuizen, werden gevangen genomen en zelfs vermoord. Structurele, systematische en geweldadige eigenschappen van apartheidregime werd toen genegeerd en blanken die hiervan profiteerden zijn straffeloos uitgekomen.
Een ander fundamentele kritiek was polarisatie van maatschappij omdat misdaad werd geïndividualiseerd. Mensen bekritiseerden personen ipv. het regime dat ze slachtoffer waren van geworden. Door deze toepassingswijze waarin de dader en slachtoffer aandacht kreeg, werd essentie van het probleem gedimd.
In Zuid-Afrika wat we niet mogen vergeten is, dat TRC werd opgericht tijdens een overgangsfase waarin oude maatschappelijke en politieke orde een nieuwe richting kreeg. Wat voor een toekomst kon zwarten realiseren met blanken die ze als racist beschouwden? Verzoening met blanken of een nieuwe oorlog waarin zwarten hun wraak zullen nemen voor slavernij, tirannie, geweld. TRC heeft voor een basis gevormt waarin “regenboog natie” kon worden gecreërd waarin blanke machthebbers en ANC konden instemmen. TRC confronteerde blanken met zwarte slachtoffers waardoor geweld en haat gedeeltelijk kon worden geremd. Alhoewel ze veel hebben bijgedragen tijdens overgangsperiode, hebben ze tegelijk voor een breuk gezorgd voor revolutie. Sterker nog, problemen doen nu nog steeds voort in Zuid-Afrika. Wonden van 600 jaren kolonisatie, slavernij zijn nog steeds diep en bloeden. Machthebbers werden vervangen, Zuid-Afrikaanse apartheidsregime werd overschreden,… Maar deze keer kapitalistische mentaliteit van uitbuiting werd verder uitgeoefend door zwarten. Kloof tussen arm en rijk, groeiende zwarte nationalisme leiden tot waanhoop.
VN-Verdrag Weer op de Agenda
Onvolledige strijd van TRC voor rechtvaardigheid duurt nog steeds voort. Jacob Zuma die aan de macht was gekomen in 2009, strijdt nog verder voor hun trots en zelfvertrouwen. Zuid-Afrika heeft nog steeds veel werk omwille van diepgaande vernietiging van racistische apartheidsregime op het vlak van identiteit en vertrouwen. Omdat de economie van het land nog steeds door blanken wordt gedomineerd en bodems in handen van blanken zijn, leidt dit tot serieueze discussies. Grondwettelijke landhervormingen wakkert nog steeds woede. Alhoewel dat er nieuwe kapitaalkrachtige zwarten zijn, blijven de blanken de motor van economie in het land. Afrekening met het verleden is nog steeds niet voorbij, toont dit aan. Zoektocht naar gerechtigheid en strijd tegen kolonisten gaat nog steeds voort.
Voorbeeld: Regering van Zuma steunt alle rechtzaken tegen grote ondernemingen die werden geprofiteerd door apartheidsregime. In 2002, hebben 33.000 mensen als een zwarte massa een klacht ingedient in VS, tegen bedrijven die hadden samengewerkt met apartheidsregime. Regering van Zuma heeft, door deze te gaan steunen, hun onvolledige strijd tegen apartheidsregime terug op agenda gezet. Klachten waren geopened tegen grote bedrijven zoals Daimler, UBS, Credit Suisse, Rheinmetall, Commerzbank, Deutsche Bank, Dresdner Bankö, Amerikan Ford, General Motors en IBM. Sommige bedrijven verklaarden dat ze al getuigenis hadden afgelegd tijdens TRC. Vijf van deze bedrijven (Duitse bedrijven) zijn een doelwit geworden van de rechtzaak omdat ze al een verkoop van 4,2 miljaard euro hadden geraliseerd terwijl VN een wapenembargo had tegen apartheidsregime.
Afrekening met het verleden wordt nog steeds voortgezet, toont het laatste voorbeeld.
Conclusie is dat vrede kwestie, zoals oorlog een geschiedenis heeft van duizenden jaren. Duurzame vrede in Zuid-Afrika is niet mogelijk door oppervlakkige afrekening met het verleden. Wijze van oorlogsvoering verandert. Sommigen worden zeer gewelddadig tijdens welbepaalde stappen. Sommige worden gespreid in tijd en krijgen verschillende vormen.
Kapitalisme maw. machthebber krijgt meer subtiele patronen waardoor elke dag een oorlog wordt. Enige manier voor de definitieve oplossing voor vrede is een constante afrekening met de mentaliteit dat oorlogen veroorzaakt. Mentaliteit waarin men soeverein en meer macht moet hebben. Het kan volgende gezegd worden: Koerdistan vrijheidsstrijd gaat het beste resultaat halen uit de ervaringen in Zuid-Afrika. Het ziet er zo uit dat vanuit Koerdistan, permanente en eervolle vrede verspreidt gaat worden in het universum.
In Zuid-Afrika of ergens anders waar voorbeelden worden ervaren; als laatste ring van alle vrede en onafhankelijkheidservaringen; permanente vrede zal in Koerdistan plaatsvinden. Omdat in Koerdistan, soevereinmentaliteit, in een vorm van gouvernementele organisatie, geïnstitutionaliseerd werd én oorlogen veroorzaakt. Deze gecentraliseerde cultuur heeft gedurende millenia op ons grondgebied geregeerd.
Wij als Koerdische vrouwen hebben ons strijd begonnen tegen de machthebbers die alle kwaad en oorlogen veroorzaakt. En dit dankzij ons weerstandskracht voor vrede dat werd verwerkt in onze genen én verstand. Wij zullen in onze grondgebied democratische leven en vrede terug creëren waarin machthebbers niet bestaan.
Gedaan
Zal gaan ..
Nilüfer Koç
Vertaald door: Bob
